راه رفتن در عالم خواب موضوعي تازه و غيرعادي نيست و بسيارند كساني كه وقتي در خواب عميق فرو مي*روند، ناخودآگاه از رختخواب برمي*خيزند و در اتاق يا خانه خود چند ثانيه يا چند دقيقه*اي به شبگردي مي*پردازند. ولي گاهي اين حالت از چند ثانيه و دقيقه تجاوز مي*كند و اتفاقات عجيبي طي آن روي مي*دهد. به نمونه*هايي كه از اين نوع خوابگردي*هاي غيرعادي به ثبت رسيده*اند، توجه كنيد:
خوابگرد قاتل
«كنت پاركس» 23 ساله و اهل تورنتو بود كه به همراه همسر و دختر كوچكش در اين شهر زندگي مي*كرد. او به خاطر بيكاري و قرض*هاي بسيار گرفتار مشكل بي*خوابي شده بود. كنت صبح زود روز 23 مي* سال 1987 از رختخواب برخاست، سوار اتومبيل خود شد و 23 مايل راه را طي كرد تا به منزل خانواده همسرش رسيد. سپس با يك چاقو مادرزن خود را كه خيلي هم او را دوست داشت به قتل رساند. او به پدرزن خود هم حمله كرد ولي او زنده ماند. بعد دوباره سوار اتومبيل شد و به اداره پليس رفت و گفت: «فكر مي*كنم من يك نفر را كشته*ام.» تازه در آن وقت بود كه متوجه شد آثار بريدگي عميقي در دستان خودش هم ديده مي*شود. از آنجا كه آقاي پاركس هيچ چيز از آن قتل را به خاطر نداشت و انگيزه*اي نيز براي انجام آن كار موجود نبود، از طرفي او سابقه راه رفتن در عالم خواب را داشت، پليس به اين نتيجه رسيد كه او در هنگام ارتكاب به قتل، خواب بوده است.
خوابگرد هنرمند
راه رفتن در عالم خواب موضوعي تازه و غيرعادي نيست و بسيارند كساني كه وقتي در خواب عميق فرو مي*روند، ناخودآگاه از رختخواب برمي*خيزند و در اتاق يا خانه خود چند ثانيه يا چند دقيقه*اي به شبگردي مي*پردازند. ولي گاهي اين حالت از چند ثانيه و دقيقه تجاوز مي*كند و اتفاقات عجيبي طي آن روي مي*دهد. به نمونه*هايي كه از اين نوع خوابگردي*هاي غيرعادي به ثبت رسيده*اند، توجه كنيد:
خوابگرد قاتل
«كنت پاركس» 23 ساله و اهل تورنتو بود كه به همراه همسر و دختر كوچكش در اين شهر زندگي مي*كرد. او به خاطر بيكاري و قرض*هاي بسيار گرفتار مشكل بي*خوابي شده بود. كنت صبح زود روز 23 مي* سال 1987 از رختخواب برخاست، سوار اتومبيل خود شد و 23 مايل راه را طي كرد تا به منزل خانواده همسرش رسيد. سپس با يك چاقو مادرزن خود را كه خيلي هم او را دوست داشت به قتل رساند. او به پدرزن خود هم حمله كرد ولي او زنده ماند. بعد دوباره سوار اتومبيل شد و به اداره پليس رفت و گفت: «فكر مي*كنم من يك نفر را كشته*ام.» تازه در آن وقت بود كه متوجه شد آثار بريدگي عميقي در دستان خودش هم ديده مي*شود. از آنجا كه آقاي پاركس هيچ چيز از آن قتل را به خاطر نداشت و انگيزه*اي نيز براي انجام آن كار موجود نبود، از طرفي او سابقه راه رفتن در عالم خواب را داشت، پليس به اين نتيجه رسيد كه او در هنگام ارتكاب به قتل، خواب بوده است.
خوابگرد هنرمند